4 jaar geleden.. stond ik daar dan in de vrieskou in Eindhoven bij het KVK gebouw buiten (coronathings). Met een plastic glas champagne met mijn fotomaatje en stiefvader Hans. Ik had de stap genomen, ik ging het avontuur aan. Een eigen fotostudio! Was dit altijd al een droom? Nee joh, als je mij een beetje kent weet je dat de meeste ideeën binnen een uur of 24 ontstaan. Toch leek het een logische stap. Fotograaf was ik al. Eigenlijk al van kleins af aan.

Het enige wat miste om klanten te kunnen aannemen, was buiten mooie beelden, ook mooie kwaliteit. De camera was aangeschaft en al snel bouwde ik een leuk klantenbestand op. Vooral de weekenden bestonden uit shooten. Doordeweeks aan de bewerking met destijds 1 jarige Emma aan m'n benen hangend. Maar het was leuk, bracht voldoening en ik leerde veel. De studio/kantoor zou mij ruimte geven om rustig mijn werk zonder voorgenoemde dreumes uit te kunnen voeren. Plus mij volledig te kunnen verdiepen in studiofotografie om zo onder andere in winterseizoen ook klanten te kunnen ontvangen.

 

Het pand was al rond, maar door de lockdowns stelde ik het nog even uit tot de zomer van 2021. Aan de Europaweg 99 te Helmond, waar nu een 80-tal appartementen staat te schitteren, opende dan Studio Danero. Vloer werd gelegd onder leiding van Emma en al de benodigde apparatuur werd aangeschaft. Inclusief vissen, ik wilde vissen.

 

Maandenlang was ik hier met regelmaat. Door alle corona taferelen leek er meer waarde gehecht te worden aan familie, gezins, stelletjes foto's etc. Vele mooie shoots verder begon het pand wel erg achterstallig te worden. Er werd geen onderhoud meer gepleegd doordat het gebouw tegen de vlakte zou gaan. Ik wilde mijn gasten alleen de beste beleving geven dus ging op zoek naar een nieuwe plek. 

 

12 maanden na de start van Studio Danero verhuisde ik naar Ambachtweg 75a te Mierlo. Wat een pand! Airco, beveiliging, alles erop en eraan.

Die zomer gaf ik mijn ruimte een opknapbeurt en al snel kon ik weer open. Besloot wel wat minder promotie te maken dan ervoor, Emma was immers haar laatste jaar nog thuis en ik wilde zo veel mogelijk met haar bezig zijn in plaats van laptop.

Is dat het geweest? Mijn inconsistentie aan social posts omdat ik dit als werk voor een lease maatschappij deed en daardoor geen zin meer had hier privé ook teveel tijd aan te besteden? Ik weet het niet. Maar het is nooit meer echt van de grond gekomen. Dat was oke, de huurkosten dekte ik met mijn werk als social media manager. Hierdoor had ik geen omkijken naar studiohuur en kon ik op een leuke manier mijn ruimte onderhouden zonder verlies te lijden. 

 

Maar toen ik in April dit jaar stopte daarmee met het idee nu de volle energie en tijd aan mijn studio en eigen bedrijven te geven, werd al snel duidelijk dat dit niet zo makkelijk ging. Klanten melden zich simpelweg niet. Buiten de studio om zeker! Van trouwceremonies tot newborn, van zwangere dames tot gezinnen in het bos. Alles kwam voorbij. Maar in de studio? Op 2 shoots na bleef het stil. Te stil. Te stil om mijn maandelijkse kosten te dekken. 

De dagen vliegen voorbij, het einde van de maand nadert telkens sneller dan gehoopt. En de vaste lasten liepen door.

Heb ik te lang achterover geleund? Terwijl ik in die tijd niet stilzat en druk aan mijn gezondheid en persoonlijke ontwikkeling bezig was. Was het pech? Slechte timing? Crisis? Ik zal het nooit weten. Mijn spaarrekening kan het simpelweg niet meer aan. De huur is opgezegt, de einddatum ligt aan de nieuwe huurder. Maar ergens in het eerste kwartaal eindigt mijn opvlieging, of ondertussen, na 4.5 jaar toch een droom. Een stukje van mij. Een stukje Ayla, zat in Studio Danero. 

 

Bedankt allemaal voor de steun, in likes, comments, familie en vrienden die in mij geloofden, ik deed dat ook. En doe dat nog. Mijn camera leg ik nooit neer. Het bos, het strand, de duinen, je woonkamer een trouwlocatie of een afscheid.

 

Call, ehm whatsapp me and I'll be there ♡